Çocuktum ben,
Aynı suların farklı yerlerde kıyıya vurduğu sesin tonunun netliği kadar bir çocuktum
İçimde yaşamın bana dayattığı acınası bir merhametle beslenen bir çocuktum bir de
Kahramanlarının her birinde iyiliğin ötesine geçen bir sürecin evladıydım hem de
Vardı buhranımın dumanı çocuk yaşta içime çekilen
Buzlar gibi eriyordum biliyordum ilk uğradığım darbede
Harabe evimin içinde yaşadığım lüküs bir sevginin bağlılığında sarılıyordum açılan kartlara
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta