Çocuktum ben,
Aynı suların farklı yerlerde kıyıya vurduğu sesin tonunun netliği kadar bir çocuktum
İçimde yaşamın bana dayattığı acınası bir merhametle beslenen bir çocuktum bir de
Kahramanlarının her birinde iyiliğin ötesine geçen bir sürecin evladıydım hem de
Vardı buhranımın dumanı çocuk yaşta içime çekilen
Buzlar gibi eriyordum biliyordum ilk uğradığım darbede
Harabe evimin içinde yaşadığım lüküs bir sevginin bağlılığında sarılıyordum açılan kartlara
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta