Konya'dan geçerken Şiiri - Göksel Doğru

(çekirdek'e)

İnsanlar yaşıyor
Bu soğuk diyarda
Sıcak sımsıcak yürekleri,
Isıtıyor başka yürekleri

Bir gece vakti
Yol üstüyken geçtiğim bu şehirde
Isınan yüreğim uyandırdı beni.
Isıttı benim de yüreğimi
Bir başkasının yüreği.

Oysa ki tanımam etmem ne bu şehri
Ne de bu şehrin gecesinde
Yaşayan yürekleri

O muydu içimi ısıtan,
Yoksa bir ürpertimiydi
Sesini duymadığım,
Yüzünü görmediğim
Biri vardı, bir hayaldi
Yoksa o hayal buradamıydı şimdi?

Belki de kardı sebebi
Isıtmak için kendimi
Avuttum kendimi bu yürekle
Kimbilir
Düşlediğim buydu belki de…

(Aralık 2001, Konya)