iğde kokuları vardı ve yapraklarının gümüş
gibi ellerimize sıvanan yönü ayın duldasında
dudaklarımızda özentili bir kovboy ıslığı
john woyna kaç tane kızılderili öldürmüş
karanlık beyaz adamın kafa derisi değilse
bu kadar gerilmeli değil def gibi ovaya
bir adım daha atsak bütün yarasalar havalanır
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Çok hoş bir tarzınız var! Kaleminizden ve yüreğinizden etkilenmemek mümkün değil!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta