I
Ben; kimsenin bilmediği
Bir şair tanıyorum,
Konuşma özürlü bir şair!
O ağlayınca;
İstanbul ağlardı!
Gözyaşları kıvılcım misali,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
