Kontes Şiiri - Erdal Çoban

yanıbaşımda bir nefes
nefesin sahibi yabancı bir kontes
bir kendisi, bir kedisi ettimi sana iki
bir oda bir salon yaşanır İzmir keyfi
sahibi cebinin kölesi
Rum sokağının kumbara babası
otoparktan kalbe çevrilmiş bir kasa
kalbin içinde yaşayan bir kız
yıkık köhne bir bina
pişmanlığın iki hafta da bir yaşananı
yaşanmasa keşke denilenin elde son kalanı
benimmisin, değilmisinlerin sıkıcı,puslu kavgası
yapmacık gülüş
kendi özüne üç kuruşluk sövüş
çatı katlarında başlayan aşkların zemin katta yere çakılışı
her düşülen katta
biraz daha
hep daha
daha,daha,daha,daha
son buluşu
kalbinin biraz daha
hep daha
yok yere dahalarda kayboluşu