Kömürcü Çocuk Şiiri - Yorumlar

gerçek ten çok duygulandım nurhayat hanım malesef kömürcü çocuklar hiç bitmeyecek selamlar

Bu defa yorum yapmayacağım.
Öyle bir şiir yazmışsınızki,Neyzen TEVFİK ten çağ olarak 100 yıl geri olmamıza rağmen.Birilerine işte böyle söyleyeceksin,ama hiç bir kanun size suç isnat edemeyecek.İki satırda ben söylemek isterdimde.Dedimya Neyzenden 100 yıl gerideyiz.
Suça günaha girmeden bir söz bulmak çok zor.Siz en güzelini bulmuşsunuz.Tebrik ederim...

saygılarımla...

Tebrikler Nurhayat hanım, güzel bir şiiri keyifle okudum.

Kutluyorum seni Nurhayat, toplumun dertlerini satırlarına taşıdığın için. Selamlar.

tebrik ederim kardeşimi

Okumak istiyordu,
Yoklukla küllendi ufkundaki ışık.
Uyuştu yorgun bedeni,
Yüreği buruk,
Ayaklarında dondu ıslaklık
Tıkandı boğazına hıçkırık boğuk.... boğuk...
Kırgındı kardan adama;
Kömürcü Çocuk.


Harikaydı sevgili Nurhayat.Serde öğretmenlik var ya. Dayanamam hüzünlü çocuk şiirlerine.Şiirde insanı içten içe saran zarif bir hüzün vardı. Kutlarım tam puanımla + ant...

Naime ÖZEREN

Kaleminize sağlık.
Elbetteki insanlarımızın sıkıntısı bizim sıkıntımızdır.
Malesef halkımızın öyle sanıyorum ki en fazla %10 kadarı mutlu azınlık ya da ayakta durabilecek durumda.
Kendim acizane at arabasıyla köy köy seyyar satıcılık yaparak geçimini sağlayan bir aile/babanın çocuğu olarak lise 2. sınıfa kadar rahmetli babamla birlikte çerçilik yaptım.Soğuğu,ayazı güç olananı çok iyi bilirim.Cebimizde bir simit dahi alacak paramızın olmadığı günler günlerimizin % 80'ini oluştururdu.
Bam telime dokundunuz Nurhayat Hanım. Açtınız kutuyu.Boca ettirdiniz dertlerimi.
Saygılarla.
Sağlıcakla.

Her geçen gün daha da derinlieşiyor sosyal adaletszliğimiz.Her geçen gün daha da korku salınıyor yüreklere.Korkular büyüdükçe geleceğe,daha çok küçülüyor direncimiz.daha kolay insan oluyoruz,dağılıyoruz,bir iş bir ekmek uğruna,bir sıcak barınak uğruna...pullu balıkların yaptıklarını camgöze ,yapamıyoruz mesela...azalıyor gücümüz her geçen gün. ne kendimize yetiyoruz ne de başkalarına..Kutluyorum ,tam puanımla duyarlı yüreği..sevgimle..

Ülkemizden insan manzaralari, hüzünlüydü cook..
Duyarli yüregini ve kalemini tebrik ediyorum...

Hicri yilbasini ve yeni yilinizi kutluyorum...
Huzurlar getirmesi dileklerimle...

.......Kömürcü Çocuk

Umuduydu;
Küllerin içinde parlayan kara ışık
Bir gecelik sıcaklık,
Veya üç beş kuruş harçlık.
İliklere işliyordu soğuk,
Griye bulandı hayalleri gibi
Anacığının ördüğü karlık.

Büyümüştü onyedisinde,
Kömür karası gözlerine, düşmüştü ağırlık
Sanırdın yaşı otuzbeş ya da kırk
Omuzlarında yükünden daha ağır sorumluluk
Üşüyordu;
Evde bacı gardaş, çoluk çocuk.

Güneş bile kaçıyordu,
Isıtamadığı küllü tepeden
Yola koyuldu,
Çektiği arabanın tekerleği kırık.
Bomboş sokaklarda yalpalayarak yürüyordu,
Yol uzun... yol kıvrık....
Hedefi;
Bir yudum uygarlık.

Oysa;
Bembeyaz yağan karın sardığı ülkede
Dağılmıştı eşe, dosta, yandaşa kışlık
Kara bir lekeydi çektiği
Bu muydu?
Ampullü, fenerli aydınlık!


Okumak istiyordu,
Yoklukla küllendi ufkundaki ışık.
Uyuştu yorgun bedeni,
Yüreği buruk,
Ayaklarında dondu ıslaklık
Tıkandı boğazına hıçkırık boğuk.... boğuk...
Kırgındı kardan adama;
Kömürcü Çocuk.


Nurhayat Nalçacı


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiirin hikayesi:

Bu akşam haberlerde izlediğim, külleri eleyerek içindeki kömür parçalarıyla evini ısıtmaya çalışan bir gencin öyküsünden duyulan hüzünle dile geldi kalem. Öyle öyküler yaşanıyor ki canım ülkemde, uyku gözlere haram.

Okumak istiyordu,
Yoklukla küllendi ufkundaki ışık.
Uyuştu yorgun bedeni,
Yüreği buruk,
Ayaklarında dondu ıslaklık
Tıkandı boğazına hıçkırık boğuk.... boğuk...
Kırgındı kardan adama;
Kömürcü Çocuk.

Tebrikler kaleminiz daim olsun