Komşumun bir kızı vardı
yaş farkımız sekiz, on kadardı
Kucağına alırdı beni
Önce saçlarımı okşar
sonra yanağımı
sonra….
Sonrasını diyemem abes kaçar
Ama daha sonra
daha sonra
kaçtı gitti İstanbul a
Hem de domuz mu domuz
bekçinin küçük oğluyla
On yıllar geçti aradan
can dayandı bu acıya
dayandı ama;
Laf aramızda
Süleyman Efendi duymasın da
koltuktan inmekten de zormuş
kucaktan inmek.
Kayıt Tarihi : 2.1.2005 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)