bir öyküdür yaşamak
ve öykülerde yalnızlığıma dokunmak annem
ve sen sokul mayıs gögeme çocukluğum
haydi mayıspatı açalım
kasımpatıya inat
kokusu sevda koksun
tıpkı bahar gibi çocukluğum
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir