Köhne bir alışkanlıkla sevdim belki de seni,
Daha adını bile bilmeden,
Safderun, çekingen gönül yaltaklığıyla.
Zaman tüketir kendini, beni de eritir içinde,
Asalak bir korku yapışır sonra yüreğime,
Kemirir bu ahmağı sinsice,
Düşlerine rahmet yağmamış,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
