Çiçeklerle konuşur çocuklarla oynardı
Gözleri ışıl ışıl bakışı sanki nar'dı
Herkese dostum derdi pek çok seveni vardı
Orta boylu biriydi koca yürekli adam
Bazen durgun olurdu ah ederdi arada
Kimseleri görmezdi dertlendiği sırada
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta