Kıymalı Pide Şiiri - Özdemir Aydın 2

Hani diyoruz ya hayat bizden çok şey çaldı, öyle değil işte...
Hayat bir yıl, dört mevsim devam ediyor... Hiç zemherinin Temmuz sıcağından aldığını gördünüz mü, veya kurak bir dağın denizden su çaldığını gördünüz mü... Evren doğallığıyla sürüp giderken, biz insanoğlu doyumsuz duygularla onun ayarlarıyla oynadık... Hayvanlar bile karnı doyunca bir köşeye çekilirken, biz uyuyan hayvana kurşun sıktık...
Sözü dolandırdık... Suyu bulandırdık... Akıl terazisinin ayarlarıyla oynadık... Aldık doymadık... Yedik doymadık... Çaldık doymadık... Sırtlan gibi koyulduk, kuzunun yününü, komşunun bağını yolduk... Kuşun gözünü oyduk... Fakirin cebini soyduk... Ulan ölmeden cenneti, cehennemi satılığa çıkardık...
Eee insanoğlu dedik ya, biz bizi anlasaydık acından ölmüş bir kişinin taziyesinde kıymalı pide dağıtmazdık vesselam...