Acının rengi ne, sevgili?
Bu yaşadığım şeyin rengi ne?
Siyah olduğu için mi her yer karanlık oldu sen gidince?
Bir orman yanıyor benim içimde, alev alev.
Ciğerlerim yanıyor, nefes aldırmıyor.
Öldürmüyor ama yaşatmıyor da.
Aklım Senden Sonra
Aklım senden sonra
kendini kaybetmeyi istedi.
Bütün cümlelerim
seninle başlayıp seninle bitiyordu artık.
Allah’ım bak başaramadım…
Eğer ki ölüm buysa,
ben çoktan öldüm.
Eğer ki hayat buysa,
ben hiç doğmamışım.
Aşk: Faili Meçhul
Katiller defterine adın yazıldı bu dünyada,
Aşk, beni kendi celladıma bıraktı.
Suç aleti bulunamadı dediler,
oysa herkes biliyordu: gülüşündü.
Ayrılığın Güncesi
1. Gün
Göğsümün ortasında
yutkunamadığım bir boşluk var;
ağlayarak uyanıyorum,
Hangi dağın rüzgarı taşıdı bu sevdayı, bilemiyorum.
Hangi deryanın maviliğiyle yoğruldu bu özlem,
ya da hangi yıldızın düşüşüyle başladı bu hikâye…
Kalbim, suskun şehirlerin türküsü gibi bugünlerde.
Bir kor ateş yanıyor adın her aklıma geldiğinde,
ve içimde, seni anlatmaya kelimelerin yetmeyeceği
Bahar Türküsü
Hangi dağın rüzgârı taşıdı bu sevdayı, bilemiyorum.
Hangi deryanın maviliğiyle yoğruldu bu özlem,
Ya da hangi yıldızın düşüşüyle başladı bu hikâye…
Kalbim, suskun şehirlerin türküsü gibi bugünlerde.
Bana Gel
Bu , sadece bir şiir değil;
bu, seni beklemenin, seni anlamanın,
ve sana yer açmak için kendinden vazgeçmenin
sessiz bir ilânıdır.
Beddua Yerinesin
Sîmâna sinmiş kühn-i nifâk kokar,
Lafzın lâtîf sanılır, lîsânın çamur akar.
Sükûtun dahi sahte, kalbin karanlık bakar,
Adın duâda geçsin, bedduâ yerinesin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!