Bölüm 42: Köye Varan Ayak – Sayvanttan Çıkan Kadının İlk Adımı
Beş saatlik yürüyüşten sonra, kadın köyün ilk taşına bastı. Ama o taş, bir eşik değil—bir tanıklıktı.
Sırtında çocuk, elinde boş helke, ama içinde dolu bir gece. Sayvanttan çıkarken taşıdığı şey, yalnızca beden değil—bir hafızaydı.
Köy meydanına vardığında, kimse onu karşılamadı. Ama taşlar tanıdı. Duvarlar eğildi. Ve rüzgâr, yayladan getirdiği kokuyu köyün üstüne serdi.
Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...
Devamını Oku
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta