Kıssa şiir: Allah Her Şeyi Görür

ALLAH HER ŞEYİ GÖRÜR

Bir zamanlar medreseye,
Talebeler derse gelir.
Âlim bir hoca onlara,
İlim, irfan dersi verir.

Talebelerden birini,
Herkesden daha çok sever.
Ona hep farklı davranır.
Her fırsatta onu över.

Ancak diğer talebeler.
Bu durumu çekemezler.
O da içimizden biri,
Bizlerden farkı ne derler.

Bir gün hoca bir çiftlikten,
Yirmi tane tavuk alır.
Bir ders vermektir amacı,
Talebeleri çağırır.

Birer tavuk, birer bıçak.
Der ki: Bu günkü dersiniz.
Kimselere göstermeden,
Kesip bana getiriniz.

Dört bir yana dağılırlar,
Alan bıçak ve tavuğu.
Tavuklarını kesenler,
Sınıfta alır soluğu.

Kimi ıssız bir köşede,
Kimi karanlık bir yerde
Tavuklarını keserler.
Ama o talebe nerde?

En son o da çıkagelir.
Gayet perişan biçimde.
Elinde canlı tavuğu,
Gözleri de yaş içinde.

Hocasından özür diler.
Arkasından da şunu der:
Allah'ın hiç görmediği,
Bulamadım öyle bir yer.

Kıssadan Hisse:
ALLAH GÖRÜR

O her şeyi görür anca.
Gündüz, gece kararınca.
Kara bir taşın üstünde.
Dursa da kara karınca.

Kimse seni görmez sanma.
Şeytana sakın aldanma.
Sonra ateşlerde yanma.
Kimse görmez,Allah görür.

Etrafına şöyle bakın.
Kimse görmez sanma sakın.
O Allah ki: Her yerdedir.
"Şah damarından da yakın."(*)

(*) Andolsun, insanı biz yarattık ve nefsinin ona verdiği vesveseyi de biz biliriz. Çünkü biz, ona şah damarından daha yakınız.
(Kaf:16)

Nurettin SEVİM