Kısa çöp öyküleri Şiiri - Yorumlar

Her dizenizde çocukluk ve gençlik yıllarımı an be an yaşadım. Kan kardeş olmak uğruna kesilen ve birbirine yapıştırılan parmaklarımız ve ömür boyu diye ettiğimiz yeminlerimiz. Büyüklerimize karşı durup, kişiliğimizi yakalama çabası içinde özgürlüğümüzü ilan etmemiz, özgürlüklerimiz kısıtlandığında ki İsyanlarımız, baş kaldırışımız ve hayata güzel gözlerle bakabilmeyi başarmak umudu ile yeşili ve maviyi bir arada bulabileceğimiz bir yere sığınışlarımız.

İsimsiz değildik hiç birimiz ama kahramandık kardeşlerimizin ve isyan edemeyen çoğu arkadaşlarımızın yanında. Örnek alınırdı kişiliklerimiz ve isyanlarımız ve bugünde isimsiz kalmayışımız çocukluğumuzda kazandığımız özgürlüğümüzdür.

Yine çenemi açtı dizeleriniz ve bakın ne sırlar dökülüverdi dimağımdan. Söyleştim dizelerinize ve döküverdim gençlik sırlarımız satırlara.

Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Sevgiler yüreğinize ve tam puanımı bırakıyorum sayfanıza.

biraz güneş...biraz gündönümü...az çocukluk..çok gençlik...kısa çöplerin uzun hikayesi..her sözcük durduruyor içinde...biraz hapsedip terk ediyor ...ne güzel....

Kısa çöp öyküleri

hepimiz aynı mahallenin çocuklarıydık
aynı sokağı tutan köşenin başlarında yürekten delikanlıydık
gölgelerimiz el-ele uzardı gece boylarının loş aydınlıklarında
beraber çekerken yumruk içlerinden ne kadar kısa çöp varsa
hepimiz aynı mahallenin dalga yeleli şaha kalkmış atlarıydık
zor saatlerin nöbet yalnızı sınır taşlarıydık.

bize; bir sevda türküsüydü gündöndü …
süt toplayan memeler ve uzayan sakallarla çıkardık sokaklara
isimlerimizi yazardık sevdamız adına sarmaşık kaplı duvarlara
kesilen parmaklarımızdan eğer kime karışacak olsa kanlarımız
bilinirdi ki onu iki cihanda gayrı, kardeşten sayarız.

bize; bir emek kavgasıydı güneş yanığı …
düdük seslerinde beraber kovalanırdık yere düşerdi sloganlar
uykusuz paydoslarda kopan kollarımızı toplardı aç canavarlar
boşa akan terimizi kurutan hangi toprak varsa ayak altımızda
kulluğumuz ona olurdu, ibadet ve sadakatten yana.

bir özlem ve özgürlük çığlığıydı günışığı …
takılırdık bazen bir güvercin kanadında dört duvarın arkasına
deniz olurduk maviye benzer, yeşile çalardık sık ormanlarda
ama gecikmeden karanlık, bir esaret gibi kaplardı düşlerimizi
işte o zaman düşünürdük, iyi insanlar mı sever güneşi.

hepimiz aynı mahallenin çocuklarıydık
kader iplerimizle değil, yarınlarımıza insanlık adına kayıtlıydık
sevgi kokan tohumlar ekerdik her saat başına vardiyalarımızın
gerekçesi olsun diye, analar gibi çekilen doğum sancılarımızın
hepimiz işte bu sebeplerin sevilmeyen hedef tahtalarındaydık
çektiğimiz kısa çöplerin, yarınsız kahramanlarıydık.

Cevat Çeştepe


Çok beğendiğim şiirleri tümüyle kopyalayıp yorum bölümüne eklemeyi huy edindim...

Şiirlerinizi okurken illaki bir yerlere gidiyorum...

Karalama değil...
Şiirdi okuduğum...

Kaleminiz hep yazsın...

Saygımla

bir özlem ve özgürlük çığlığıydı günışığı …
takılırdık bazen bir güvercin kanadında dört duvarın arkasına
deniz olurduk maviye benzer, yeşile çalardık sık ormanlarda
ama gecikmeden karanlık, bir esaret gibi kaplardı düşlerimizi
işte o zaman düşünürdük, iyi insanlar mı sever güneşi.

kutlarım nerde o güzelim yıllar

'bir özlem ve özgürlük çığlığıydı günışığı …
takılırdık bazen bir güvercin kanadında dört duvarın arkasına
deniz olurduk maviye benzer, yeşile çalardık sık ormanlarda
ama gecikmeden karanlık, bir esaret gibi kaplardı düşlerimizi
işte o zaman düşünürdük, iyi insanlar mı sever güneşi.'
Çok hoş, anlamlı ve ağırbaşlı bir şiir. Tebrik ediyorum...

sizin şiirlerinizi hep özel ve anlamlı bulurum.bu da onlardan biri. ne deyim...SÜPER VE TAM PUAN BENDEN.

'hepimiz aynı mahallenin çocuklarıydık
bize; bir sevda türküsüydü gündöndü …
bize; bir emek kavgasıydı güneş yanığı …
bir özlem ve özgürlük çığlığıydı günışığı … '

Evet, güzel ülkemizin zor şartlarında güzelliğe ve özgürlüğe sevdalı, 'zor saatlerin nöbet yalnızı sınır taşlarıydık.'
Şimdilerde buruk bir iç sızısıyla hatırlanan,' yarınsız kahramanlar yarattık '

Ne yazık ki aynı mahallenin çocukları, artık çok uzak mahallelere taşındılar...

Güzel bir anlatım, etkileyici bir şiir.
Kutluyorum Cevat bey,
Selam ve sevgilerimle...
Gül

hepimiz aynı mahallenin çocuklarıydık
aynı sokağı tutan köşenin başlarında yürekten delikanlıydık
gölgelerimiz el-ele uzardı gece boylarının loş aydınlıklarında
beraber çekerken yumruk içlerinden ne kadar kısa çöp varsa
hepimiz aynı mahallenin dalga yeleli şaha kalkmış atlarıydık
zor saatlerin nöbet yalnızı sınır taşlarıydık.

Harika bir şiir ve muhteşem bir anlatım, tam puanımla sizi ve yüreğinizi kutluyorum hocam. Saygılarımla.- Berkay Kur.

Aynı mahallenin çocukları kocaman bir yürekle tahta masanın başına geldiler cesaret çubuklarını gözleriyle yakıp yumruklarını masanın üstüne bıraktılar. Sonra üst üste dizip sordular ..'Yürek üstünde kimin yüreği'.....delikanlıca....
Şöyle seslenmek geldi içimden...'bende sizin mahallenizin kızıyım'....

Sevgiler şair....kutluyorum bu çok güzel şiiri ve kaleminizi.....

Geçmişin siyah beyaz anılarından devşirilmiş ve herkesin kendinden birtakım izler görebileceği bireysellikten toplumsallığa yansımalar sunan özlü bir çalışma.Şiirlerinize göstermiş olduğunuz emek kesinlikle değiyor.Kültür ve birikimin,ayrıca hayat karşısında kişisel gözlemin ayrıntılarını gösteriyorsunuz dizelerinizde.Şiirselliği asla geri plana itmeden düşüncelerinizdeki parıltıları da yansıtıyorsunuz.Böylesi emek verilmiş harika bir şiiri tam puanla selamlıyorum.İçten saygılarımla...