Kırmızı Cüzdanlı Çocuk Şiiri - Dursun Ti ...

***************Yaşlı bir banka çöküverdi…
***************Yediği tokatları düşünüyordu
***************Yüreğinden dökülen yaşlar kaldırımları besliyordu

Hazân yağıverdi kum denizine
Ilgımlar siyah giyindi gökyüzünde
Bir kasırga sırtını sıvazladığında
Rüya sürgünü oldu yeryüzünde

Sesindeki türkü ritmi aydınlatamadı geceyi
Göçtü umut binâsı yuva kuramadı leylekler
Sırtında taşıdı mahşer yaşatan dehlîzi
Silemedi kimliksiz tutkularını besleyen kara izi

Hurmalar üşüdüğünden diri kaldı kaktüsler
Soğuk vefâsızlıklar görüldü sıcacık memlekette
Âşıklar insan sayılmadı koparıldı zarîf süsler
Zâlimlere gün doğdu yarışıldı zillette

Mağaralar yanınca tutuştu tüm şehirler
Susuzluktan ölüverdi İbrahimî saatler
Ve…
Kurban sunamadı teslîmiyetsiz niyetler

Ey kırmızı cüzdanlı çocuk
Neyine senin sevdalanmak
Bizim yollarımız hüzün hüzün toprak kokar

Vuslatı (!) ise otobanlar kapar…

Dursun Tiftik