Meyvesiydi hüznümüzü besleyen
Geceyi yaran sabah aydınlığı
Filiz verir bataklığa o hüzzam
Ah! nerede akıttığımız gözyaşı
Şimdi sadece suya özlem
Güneş kızıl akşam asi ve hırçın
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
