Herkes kadar dertli,
herkes kadar neşeli ol.
Yine de umduğun yerden değil;
geldiğin yerden sev,
hayatı.
Tutunma fazlaca hayallere,
bazen en büyük yük,
olmayanın yüküdür.
Ve her giden,
biraz kalır içimizde
ama her kalan da
gitmeye meyillidir.
Zamanla barış,
çünkü o
ne seni bekler
ne de geri döner.
Sen yürümeye devam et,
geldiğin gibi,
ama artık değişmiş biriyle.
Ne başkası kadar eksik,
ne de fazlasın kendinden.
Sadece bir yolcusun,
geldiği gibi geçip giden...
Yüzüne değen rüzgârı selamla,
gökyüzüne değil,
adım attığın toprağa bak;
umut bazen yukarıda değil,
ayaklarının altındadır.
Ve unutma;
yaşamak,
her şey yolundayken değil,
hiçbir şey yerli yerindeyken de
bir anlam bulur bazen.
Kırıldığın yerde büyürsün,
kaybettiğinde başlarsın,
düştüğün yer
senin ilk eşiğindir.
Hayat,
sana geldiği gibi
gitmeyecek belki;
ama sen
gittiğin gibi kalma,
kaldığın yerden
kendini sev.
19.07.2025
~ Gülay Özdemir ~
Kayıt Tarihi : 19.7.2025 23:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumu okuyan değer katan yüreğiniz'e bıraktım:))
Nereye gidersen yine seninle...
O yüzden
Kendinle barışık
Kendinle dost,
Gidene kadar!
Tebrikler Gülay Hanım...
TÜM YORUMLAR (1)