Kalemi kırılmış biriydim
Şahsiyetsiz şahıslar tarafından
Derde derman hakikattir bilirdim
Ve ya sabr derdim ya rahman
Şimdi rabbin ilhamını yitirmiş
Masada boş bir kağıt
Kağıtta bir şiir
Şiirde bir şair
Şairde bir ilhamım ben
Yerde bir ceset
Git gidebildiğin kadar ben hep geleceğim
Sahralara vur kendini uçsuz bucaksız
Kutuplara savur kendini hiç düşünmeden
Git gidebildiğin kadar ben hep geleceğim
İster kaç benden yapabilirsen kurtul
Aciz halimle destur buyurdum sinene.
Nereden bileyim hain kuşlar hicveylemiş beni.
Ahval-i edep ile geldim yine.
Nereden bileyim hain rüzgar hicveylemiş beni.
Düşlerken ben düşümdeki düşte bile seni.
Dolaşıyorum karanlıkta
Hürriyetimin olduğu tek yerde
Bir köle kadar hürüm bu viranede
Bir hür kadar tutsaktım oysa mazide
Vakit nakitti iyi değerlendirmeliydim
Yare ağyar idim
Ağyar oldum sineme
Sinemde derun idin
Mazi oldun sinemde
Nazar-ı ele kays idim
Bir nazar-ı ahuya düştü sine-i cihanım
Bir feryat-ı çetine düştü sine-i lisanım
Dem o demdir ki aktı göz yaşım
Evvel gece bir derun kuyuya düştüm
Bir meltem esti suretime vurdu silleyi
Nazar-ı semadır nazarın
Nazarın aşk-ı cihandır
Matemli gönlüme sorarsan bu işi
Varlığın meçhul yokluğun aşikardır
Yanlış dersin belki sözlerime, fuzuli gelir.
Her gelen girerse gönlüne, ruh-u fuzulidir.
Geçen her an, efsun-u fuzuli gelir, sine-i avama
Mamafih demedi, deme sakın bana
Esma şeref verirse gönlüne,
O şereftir ki ruh nakşedilir medenine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!