Her kapı eşiğinde
çocuk mezarı diye takıldığınız
45 numara ayakkabılarımla
içinde etleri çürüyen
bir çocuk cesedi taşıdığımı
nasıl da bildiniz
Hiçbir bardakta
dudak payı bırakmadınız bana
bir kaşık sesini
bile çok gördünüz
şekersiz içerek
çaylarınızı
Bakarak yürüdüm oysa balkonlara
göz göze
gelebilmek için
çamaşır ipinin arkasına astığı
iç çamaşırlarının
ıslaklığına sürünerek
kanaryasını güneşe çıkaran
bir kadınla
Yanıma yaklaşıp kibrit istediğinizde
ıssız bir adaya düşen
yalnız adamın
dumanı görülsün diye yaktığı
ateşiydi sizlere
uzattığım
Ve siz
her seferinizde
sigaranızı yaktınız
ama açıktan geçen gemiler gibi
yanınıza beni almadan
gittiniz! ..
Kayıt Tarihi : 24.3.2002 09:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne zaman bir şiiriin içine girsem çocuk oluveriyorum...
çocuk ruhunu kaybedenler , şiire sığının...
Uzun zamandır yoktunuz ve sizsiz buralarda hep bir şeyler eksikti; meydan nâdâna kalmıştı uzun süredir.Hoş geldiniz ışıklar getirdiniz bir güzel ülkeden,gel yine aydınlat ufkumuzu Sinyalî'nle güzel dost kalem.
o yüzden şairler hep onu övmüşler o ülkede kelle korkusundan..övmek zorunda kalmışlar...Bakın ne demişler onun için..
Sultanm, sen şöyle cesursun, böyle cengaversin...
Bir isminle, bir hışmınla düşmana korku salarsın...
Tıpkı hazreti Ali gibisin diyecem amma...
O Allahtan korkardı, sen ondan da korkmazsın.
TÜM YORUMLAR (70)