Kırık Çerçeve Şiiri - Kasım Kobakçı

Tozlu rafta duran, o kırık çerçeveydin,
Zamanın silip süpürdüğü, bir hayalden önceydin,
Şimdi anılar mı solgun, yoksa bakışlar mı yabancı,
Her şey nasıl da yıpranmış, o canlı halin kalmamış.
*
Sandıktaki mektupları, sarartan bir nemdin,
Unutulmuş bir yeminin, üstündeki bir isimdi adın,
Şimdi anılar mı solgun, yoksa bakışlar mı yabancı,
Her şey nasıl da yıpranmış, o canlı halin kalmamış.
*
Pikapta dönen plağın, sonundaki cızırtıydın,
En güzel rüyanın, en ortasındaki sızıydın,
Şimdi anılar mı solgun, yoksa bakışlar mı yabancı,
Her şey nasıl da yıpranmış, o canlı halin kalmamış.
*
Avludaki o ağacın, kurumuş bir dalıydın,
Çocukluktan kalma, bir oyunun tek kuralıydın,
Şimdi anılar mı solgun, yoksa bakışlar mı yabancı,
Her şey nasıl da yıpranmış, o canlı halin kalmamış.