Ölüm terbiyesi kollarımın boşluğundan sarılıyorum sana.
Uçurumlar diz boyu, yıldız dağlarının eteklerindeyim.
Dibim yırtılmış taşların can almış suskunlukları.
Korkularım iki aylık ceset kadar kokuyor.
Sesim ilk çığlıkta kısıldı. Kursağımda kalan umutlarım intihara meyilli.
Soğuk şarkılar değiyor dudaklarıma, dudaklarımda binlerce kelime suskunluğu.
Bir dünya dolusu kalabalık recm ediyor beni yalnızlığa.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta