Ölüm terbiyesi kollarımın boşluğundan sarılıyorum sana.
Uçurumlar diz boyu, yıldız dağlarının eteklerindeyim.
Dibim yırtılmış taşların can almış suskunlukları.
Korkularım iki aylık ceset kadar kokuyor.
Sesim ilk çığlıkta kısıldı. Kursağımda kalan umutlarım intihara meyilli.
Soğuk şarkılar değiyor dudaklarıma, dudaklarımda binlerce kelime suskunluğu.
Bir dünya dolusu kalabalık recm ediyor beni yalnızlığa.
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Devamını Oku
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta