Yokken Kitap, Sünnette; kim uydurdu şu şeyi?
Kimse onun mucidi, alıp gitsin o şeyi!
Hiç kimseye yok hayrı, çok herkese zararı;
Alıp arzdan huzuru, berbat etti her şeyi!
Normal sevgi dururken, ne gerek var ifrata?
Haddi aşmak bir şeyde, büyük varta ve hata!
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta