Kim İçin Şiiri - Deniz Gece Mavisi

İçimde kocaman bir gençliği öldürdüm ben,
Kim için? Senin için.
Ne yeminler etmiştin, ne sözler vermiştin…
Gözlerime bakan gözlerin ayrılırken gözlerimden,
Kirpiklerin bile ıslak değildi senin.

Uğruna feda ettiğim her şeyin ardından,
Kendimden defalarca özür dilemek istesem de,
Yüzümün bile yüzüme bakacak yüzü yok artık.
Dinlediğimiz şarkılar, yıllar geçse de
Kanatıyor hâlâ dilimin ucunu,
Çünkü her nota, senden kalan bir sessizliği fısıldıyor bana.

Sustukça büyüyor adın içimde,
Bir zamanlar “biz” dediğimiz yerde
Şimdi sadece yankılanan kocaman bir boşluk var.
Ne kadar unuttum desem de,
Unutmak bile seni hatırlamakla başlıyor.

Kandırdım kendimi çogu kez,
“Geçer” dedim, “alışırım” dedim;
Ama meğer alışmak da bir tür kaybolmakmış.
Senin eksik yanını tamamlamaya çalışırken
Ben eksilip durmuşum,

Aynalarda yüzüm değil artık,
Yarım kalmış bir hikâyenin pişmanlığı duruyor.
Bir zamanlar kalbim seninle atardı,
Şimdi sadece sızlıyor...
Kocaman bir pişmanlık oldun içimde.
Oysa nimet bilmiştim seni,
Mutluluk sanmıştım acını,
Ve ardımda yaşanması imkânlı bir huzur bıraktım,bir damla gözyaşımla.

Koca bir ömre gözyaşlarımı gelin ettiğim güne
Ah vah etsem de biliyorum;
Hiçbir şey değişmeyecek.
Yine yağmurlar yağacak,
Yine güneş doğacak,
Yine sevecek bu yürek —
Ama ardımda bir leke gibi kalacak pişmanlığım.

Çünkü ben,
Koca bir ömre gömdüm seni artık biliyorum:
Bazı ölüler mezarda yatmaz ve asla bir daha dirilmez.
Sende öğreneceksin yaşarken ölmek ne demek.
Öğreneceksin...23.10.2025 10:26