Taşına yazarlarken ölmüşün ömrünü,
Sormazlar mı doğmuş, batmış ilk ve son gününü?
Gafil kalır can taşırken çoğu ahmak ölümlü;
O kızıl dev ateş doğarken uyanmaz, görmez de gecenin ölümünü.
Batarken der: “Ne keyiflidir, seyredelim şu gün dönümünü.”
Derken sayı biter, kim bilir, şu batıp giden de onun o son günüydü.
Mustafa BirkolKayıt Tarihi : 15.6.2025 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!