Gece yarısı yatağımdan kan ter içerisinde, sıçrayarak uyandığımda, iki kabus arası pembe rüya gibi yanımda aradım seni.
Akşamdan kalma yorgunluğumu sabahlara taşıyordum sen yokken, geceler boyu.
Ve geceler boyu uyuyabildiğimi sanıyordum gözlerim açık. Oysa rüya olarak gördüğüm şeyler, gözlerim açık kurduğum hayallerimmiş.
Hayalinde güzel senin...
Hey gidi gözümden yaşlar döktüren serseri sevgili, unutacağımı mı sanmıştın seni? ! ! ! İçimdeki seni!
Öyle alışmışım ki; karanlık dünyamı bir saniye bile olsa aydınlatan ışığına... öyle alışmışım ki o bir saniyelik ışığı bir ömür bulacağıma...
Yazık! ! ! Sigaramı yakan bir kibritin ateşi bile, senin aydınlığından çok ışık verdi karanlık dünyama.
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
güzel
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta