Gece yarısı yatağımdan kan ter içerisinde, sıçrayarak uyandığımda, iki kabus arası pembe rüya gibi yanımda aradım seni.
Akşamdan kalma yorgunluğumu sabahlara taşıyordum sen yokken, geceler boyu.
Ve geceler boyu uyuyabildiğimi sanıyordum gözlerim açık. Oysa rüya olarak gördüğüm şeyler, gözlerim açık kurduğum hayallerimmiş.
Hayalinde güzel senin...
Hey gidi gözümden yaşlar döktüren serseri sevgili, unutacağımı mı sanmıştın seni? ! ! ! İçimdeki seni!
Öyle alışmışım ki; karanlık dünyamı bir saniye bile olsa aydınlatan ışığına... öyle alışmışım ki o bir saniyelik ışığı bir ömür bulacağıma...
Yazık! ! ! Sigaramı yakan bir kibritin ateşi bile, senin aydınlığından çok ışık verdi karanlık dünyama.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
güzel
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta