Kibir. Şiiri - Turgay Ata

Hiç kimse, kimsenin üstünde değil
Kibir çukuruna, batma kardeşim
Üstünlük takvada, Rabbine eğil
Bu sözü, yabana atma kardeşim...

Nice kibirliler vardı yel oldu
Pişmanlık gözyaşı aktı sel oldu
Hasetten, kibirden yandı kül oldu
Sakın kibre rağbet etme kardeşim...

Kibir kör şeytanın, has parasıdır
Toplumun, iyileşmez yarasıdır
Sevginin, dostluğun yüz karasıdır
Sen sen ol peşinden gitme kardeşim...

Bir düşün sultanlar, krallar, vardı
Kendini bulunmaz görenler vardı
Bulutlar üstünde duranlar vardı
İnsanlığı, kibre satma kardeşim...

Kibrin arkadaşı, pisliktir kirdir
Sıçrarsa üstüne, işin pek zordur
Yaklaşanı yakan, ateştir kordur
Def eyle, yaklaşma, gütme kardeşim...

Kibirliyi Allah sevmez, kul sevmez
Sevdalara merhem olan gül sevmez
Vuslata götüren, kutlu yol sevmez
Bir kez dahi olsa, tatma kardeşim. ..

Günaha götüren eşiktir kibir
Zehir yudumlatan kaşıktır kibir
Şeytanın serdiği döşektir kibir
Meyledip üstüne yatma kardeşim...

Büyüklük taslama canı hor gorme
Kibre bulanmışın yanında durma
Selam sabah verme, hatrını sorma
Kibirle sakın iş tutma kardeşim. ..

05.03.2019...