Görmeden de sevdim Seni
Ben geceler boyu düşlerimde.
Alev alev yanarken avuçlarım
Özlem’le okşadığım teninde.
Hep bir umut oldun, tüketmedim
Sevdâlara saldığın yüreğimde…
Bugün, günlerden yalnızlık
Gündüz avuçlarımda esen
Ayrılık…
Geceleri ise derin uykumda
Vuslatın…
Yarın, yine günlerden
Yağ, bre yağmur,
Yoluna ağlamaktan
Kurumuş, gözpınarlarına.
Özleminle yanmaktan
Çatlamış dudaklara.
Yağ, bre yağmur,
Çocukluğunda yoktum
Yaşadığın evde, mahallende,
Koşup oynadığın bahçende
Kapı önünde…
Büyüyüp serpildiğinde yoktum
Gelişip güzelleştiğinde,
Gözümün en kara, en görmez
Gecesinde öptüm Seni Yâr…
Hangi sonsuzluğa açılırsa kapın
Ben hep oradayım,
Sevdâlı kalbim, yüreğimle…
———————————————/ K.H…
Suskunluğuma sarıldım
Yollar uzundu, yokuş, sarp.
Ben; Yürüdükçe yoruldum,
Yıllar geçtikçe
İnsanları tanıdıkça,
Anladım ki;
Buz gibi bir namlu değiyor yüreğime
Canhıraş düşlerimde, Temmuz gecesi halvetinde.
Tetik senin ellerinde, hissediyorum
Ha düştü, ha düşecek…
Bir mavzer dolusu kor yanacak
Bunca zaman sonra, ölümü yaşamış göğsümde.
Güz gelmiş, Yaz’dan kalma yüreğime
Sararan yapraklarını dökmüş
Bir limon, bir asma
Dalları gibiyim, yorgun
Kanadı kırık kuş misali…
Koşacak, yürüyecek kadar
Yoktur iddiamız, ne Mutluluğa ne Gam’a
Yazmaz elim, ne sayfalara ne Cam’a.
Yürektir “O”, bir kaleme bir de Sevdâ’ya
Sözüm geçmez, dökülür dilinden
Bazen iki cümleye, ya da mısralara…
——————————————/ K.H…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!