Sevgi yürekte beslenir
Yürek, Sevgiyle atarmış.
Sevgi karşılığını bulursa; Aşk
Karşılıklı değilse; Sevdâ
Olurmuş…
Yürek ölse, toprak olsa da
Fikrince;
Şiirler yazmak mıydı
Uzaktan uzağa
Bir Güzel’e.
Yoksa; Niyetin
Her mısra da yeniden
Hedefim, menzilim
Dediğin;
Dizlerindeki dermânın
İnsanlığında gücün
Olsun…
Özlemim, vuslatım
Özlemek mi; İyi bilirim
Gecelerin ayazında
Nefesine sarıldığımda
Bitip tükenmeyen
Kâlp çarpıntılarımda
Varlığını hissettiğim gibi.
Haydi…! Gel paylaşalım
Seninle arkadaşlığı, selâmı
Dostluğu günümüzde.
Üzüntülerimizi, sevincimizi
Yalansız bakan
Gözlerimizde…
Ne camiye imam
Ne kiliseye papaz
Olur benden.
Masamda iki kadeh rakı
Karşımda gözlerin
Bir de meyhaneci
Bak; Yine çöktü üzerime
Akşamın soğuk yalnızlığı.
Büzülmüş iki büklüm
Sevgisizliğe titriyorsa
Yüreğim;
Yıllar öncesi içime
Eyyy yüreğimeSevdâ diye
Özlemini yazdığım Yâr…
Uzakta olsan, ne yazar,
Ben kalemi gönlüme değdirir
Yine Sana yazarım…
————————————-/ K.H…
Deli gönül feryât-figân, boşuna
Ne Gül kokar, ne bülbül coşar
Uçmaz böcek, açmaz çiçek
Düşersin gurbet yoluna…
Ne dost alırsın, ne yâr yanına
Yüreğin huzur bulmuşsa
Yalnızlığıma sığınırım
Gecenin karanlığında
Yoksan yanımda Sen.
Umuda uyanır, yüz sürerim
Gün ışıdığında aydınlığıma
Rüyâlarıma girdiysen Sen…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!