Kent Şiirleri Şiiri - Nihat Ateş

I.
Uçurumları dağlarını anlatırken kentin
boğulmuş sözlerimiz yankılanıyordu
-uyumuştu ellerimiz
öyleyse sevgilim
bu koca kente
bunca yalanı nasıl söyledik biz

II.
Bütün anlarını kent içi yaşadığımız
bıkkın sevişmelerimiz
sessiz varırken uykularına
düşlerinde kırılan goncayı anlamaz
-Şimdi ayrılırsak sevgilim
bu koca kent
bunca yalnızı taşımaz.

III.
Uçurumlar kendilerini de anlattı
karlı bir gök parçası kılığında
girip uykularımıza
Anlamak ve sayıklamak arasında sezdik

Uçurumlar dağlarsız olmaz.