akşamın alacası düşüyorken yüzüme,
alnım bir kez daha haykırır isyanını yıllara.
Sevdam ki bir mavi sızı ya da korkusudur yüreğimin,
gün be gün soldurur karanfilleri dalında.
karanlığın doğumunda güle yakındır ellerim,
uzun kirpiklerim düşer suya çoğalır suskunluğum,
geçmiş bir hazirandan boşalırken hatıralar,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta