Kendimi ifade edemediğim kadar yorgunum: ŞU AN GİBİ!
belkide çıkışı bulamayan kaybolmuş yolcu gibi savunmasız ürkek bir haldeyim, kimsesizliğimi emanet edecek kadar cesaretim yok!
Acılar sarsa da etrafımı, dört bir yanım hep uçurum! o an anlarım ki, geçmişimden gelen yorgun yılar dan geçitler bulurum, sınır tanımaz girdaplar alıp çeker içine, etrafın karanlık kuyu YUSUF gibi kurtarılmayı beklerim kim bilir?
Belki bir gün, dinleneceğim bir durak bulurum, sonsuza kaparım gözlerimi
her şeyden uzak sonsuzluğun penceresinden el sallarım!
kapanır perde son bulur izlediğim filim! ne ben kalırım o zaman nede hikayem! ! ! tozlu raflara kaldırılmış siyah beyaz anılarım kalır geriye olur ya
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta