Kaybolan yıllarımın üstünü kazıyorum
Gece korkuyor benden
Yüreğim bir buzdağı gece üşüyor
Patlamaya hazırlanmış barutum
Bu çok ışıklı şehrin en yüksek noktasında
Kendimi arıyorum
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Dostlukların uzağında kalınca veya dostlukları kaybedince gün olur ki kendimizide dostluklarımızla birlikte kaybedebiliriz.İşte o an kendimizi aramaya başlarız.Oysa aradığımız kendimiz değil,dostlarımızdır.Buraya kadar temanın tahliliydi.Şiire gelince ;yine bir Beşir klasiği diyebiliriz .Akıcı olduğu kadar vurguları sert bir görüntü çizmektedir.Yüreğine sağlık,şiirsel kal...
Hayat,zaman ve yaşadıklarımız bizlerin yaşamını o kadar etkiliyor ki ;yeri geldiğinde kendimizi yalnız ve kaybolmuş hissediyoruz, böyle zamanlarda baktığımız her şeyde kendimizden bir parça bulmak için çabalıyoruz ve onlarda kendimizi arıyoruz..(gecenin yıldızında,bir çiçeğin güzelliğinde,yanan ışıkların parlaklığında,çalan bir şarkıda )..
İçimizdeki asıl bizi unutmıyalım ve ona zaman ayıralım ..
kendimizi yalnız hissettiğimizde sevdiklerimizin kalplerine bakalım orada kendimizi bulacağımızdan eminim...
Tek kelimeyle harika bir şiirdi ..
Yüreğinize ve kaleminize sağlık...
Saygılar..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta