Kendimi çok özlüyor,
Kaçıpta gittiğim diyarlar karanlıklarda
Nedamete müptela serzenişler büyütüyorum
Uzadıkça uzuyor dönüş hasretim..
Her akşam kurduğum mahkemede bir kalem kırıyor
Her tan atışında kendi ipimi çekiyorum
Ve esame defterinden her sabah kendi adımı siliyorum
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta