herkese iyilikten başka yaklaşmadım
ben o kadar huzurlu sanarken kendimi
megerse ne yıpratmışım deymeyecek insanlara
yalanlarla dolu dünya da yaşıyorken mutsuz
kime güvendiysem güvenim sarsıldı 
canım dediğim vurdu ilk darbeyi 
canımı yaktı
ayağa kalkmak zor oldu ama  düşmedim
yıkamadılar beni dost dediğim kahpe 
düşmalarım
kendime haksızlık ettim defalarca 
özür dilesemde nafile 
yaralanmış oysaki bir kere saramadım
şu yalan dünya da sahte insalara güvendiğim için 
kalbimden 
aklından
yüreğimden
kısaca kendimden çok ama çok özür diliyorum
insanların menfaati bitince gideceğini 
düşünemedim
kimi beden 
kimininde para cıkarı olduğunu unutmuşum
galiba ben canı sadece azrailin aldıgını biliyorken 
yaşarken bile sevdikleriniz canınızdan edebilirmiş 
ben onuda öğrendim
öldüğünüz bile ilk toprağı  sevdiğiniz atıyor
vesselam.....
İsmail Sargın
Kayıt Tarihi : 4.3.2024 07:26:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!