Kendi Yankım Şiiri - Sinan Bayram

Bir zamanlar sesim vardı,
Şimdi rüzgârın içinde kayboldu.
Bir gülüş bıraktım geçmişe,
Kırık bir aynada yankılanıyor hâlâ.

Gözlerimde yarım kalmış sabahlar,
Ellerimde solmuş dualar.
Bir isim, içimde yankılanan bir boşluk,
Ne kadar unutsam, o kadar hatırlıyorum.

Zaman geçiyor —
Ama ben aynı saatte kalıyorum,
Seni ilk kaybettiğim anda.
Dakikalar bile senden geçmiyor.

Belki de insan, sevdiği kadar eksilir,
Belki aşk, kaybolanın hatırasıdır.
Ama bilirim,
Bazı sessizlikler, hiçbir şarkıyla dolmaz.

Sinan Bayram