Senin yokluğunda evlendim ben Sevgilim.
Annenle Babandan İstedik seni önce, sonra söz yüzüklerimizi takti aile büyükleri. Nişan alışverişi, gelinlik provası derken çok güzel bir düğünümüz oldu. Bütün arkadaşlarımız mutlu günümüzde yanımızdaydılar. Mutlu bir yuvamız, 2 de çocuğumuz oldu Sevgilim sen gittikten sonra.
Senin yokluğunda ben çok mutlu oldum Sevgilim. Sen, ben ve çocuklarımız. Senden sonra islerimde yoluna girdi. Sana iyi baktım ben, hep baktığım gibi Askla baktım...
Senin yokluğunda biraz rahatsızlandım ben Sevgilim. Hep seni sayıkladım, hep sana uyandım kâbuslarımda.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta