Yazar, şair, dilbilimci, Türkolog...
2013 yılında yayımladığı “1+3 Gecede” adlı psikolojik-roman türündeki ilk eseriyle Türk Edebiyat Dünyasında yer edindiğinden bu yana sanat ve edebiyat çalışmaları sürekli devam bir yazar, şair ve Türkologdur. Ankara'da yaşamaktadır.
1996, Iğdır doğumludur. Iğdır’ın merkez okullarında ilk, orta eğitimini ve lise eğitiminin ilk üç yılını okuduktan sonra Ankara/Keçiören’e yerleşip Keçiören Anadolu Lisesi’nden mezun oldu.
Yazım hayatı günlükle başlamış olup edebi anlamda ilk yazı çalışmaları da şiirl ...
Bağırıp durmayın, ben de sizler gibi bir ses vereyim diye kulağımın dibinde.
Duyabilseniz ki;
Her sessizlikte bir haykırış vardır.
Ağlayıp durmayın ben de sizler gibi üzüleyim diye gözlerimin önünde.
Görebilseniz ki;
Her tebessümde bir hüzün vardır.
Çevresine dolanmış düşkün-ü taht,
Nedir Osman ve ulusunun elinden çektiği bu, baht?
Hiç mi nasip olmaz zatına gülmek,
Şahsımın görüşü, kurtuluşu olur ancak, oracıkta ölmek!
Oturan ayı ayaklandı, oturanlara azade,
Yükü ağır olanlar beklemesin, gidenlere müsaade!
Bir yaz günü idi, eğer zelil değilsem;
Gök, yüzünü yıkamamış, olurdu insan sersem.
Mutlu olabilmek için renkli pencerelerden mi bakmak gerek hayata yoksa pencereden seyircisi olduklarımızın doğrudan oyuncusu olup renklendirmek mi? Bilemem ama görüyorum ki burası, umutların sadece gönüllerimizde renklendirdiği siyah-beyaz bir dünya.
Şükür, yaşıyorsam, soluyorsam şu soluğu
Düşünüyor, konuşuyorsam, buna da şükür…
Şükür, açabiliyorsam sabah gözlerimi,
Başlayabiliyorsam söze, buna da şükür…
Şu yaklaşan şu cüsse şu gözlerde aşina
Türap altındadır nice canlar, zamansızca…
Bu bir hüsrana aşina…
Ah, bir hüsrana kapılmışım, kapılmışım ki biçareyim.
Ne kadar çabalasam da ancak pare pare bir akilim.
Acıdan inliyorum, yâd eylerim yol, arkadaşlarımı;
Başta büyüklerim hatırımda yer ediniyor;
Yavaş yavaş filmden şeritler sıralanıyor
Yalanlar, dolanlar… Köşe bucaklarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Riyakâr insanların üçkâğıtları artık benden çok uzakta…
Az kaldı, bak ufaktan ufağa okşuyor rüzgar tenini.
Sarmıyor belki artık yorgan-döşek eskisi gibi sevgiyle bedenini...
Çok açık; dileme vaktidir artık sadece her şeyin iyisini, güzelini.
Ben ben diye, olsun olmasın diye diretmeyi; muammalara bilgeliği bırak!
Gözlerin uzakta, haybeye saydığın günleri unut!
Diyecek neyi kalmış dilinde ya da yaşayacak neyi kalmamış artık gönlünde…
Kestiremez, bilemez insan.
Sabahın ilk sessizliğinde bile gönlünün mahzunluğunda bir duaya dönüşür.
Beklersin, beklersin, beklersin…
Beklersin, umudu ararsın gecesinde unuttuğun yaşlarını o sabahın.
Her şeyin sebebi sen, sebebi sen benliğim.
Söyle sen, bir söylesen ben neyim?
Kimdeyim, nerelerde, nerdeki yerdeyim?
Neremde bir sızı duysam, kimde bir yara görsem bendeyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!