Kenan Çarboğa Şiirleri - Şair Kenan Çarboğa

Namaz, oruç, hac, zekât
Kelime-i şehadet
İslam’ın şartı bunlar
Hem inan hem tatbik et

Kelime-i şehadet;

Anılar yolumu kesti dün akşam
Yakama yapışıp sordular seni
Bilmem anlatmaya nerden başlasam
Gözümde, gönlümde gördüler seni

Utanıp vermeye korktuğun mektup

Mazluma kalkan her elin
Gelmişini, geçmişini...
Hak yolda duran engelin
Gelmişini, geçmişini...

Devlet malı deniz diye

Bu millet asildir, asıldır hem de
Vekâlet verdiği kula ne deyim?
Sen yerini anla söylemesem de
Hürmetle önünde kalk, eğil beyim!

Bu milletin adı Türk’tür en baştan

Beni mecbur ettin âha:
Kız adın sanın soğulsun
Ölsem de meyletmem daha
Kız adın sanın soğulsun

Bir rüyaydın, çabuk bittin

Çaresizim, özlem sardı
Gözüm pınar, sen uzaksın
Çekip gidecek ne vardı
Herkes kınar, sen uzaksın

Bir hayatım gitti güme

Alpaslan KARABULUT’A

Aziz dostum, elinizden haber ver
Yücelerde duman var mı, pus var mı?
Memleketi evlek evlek böldüler
Köroğlu’nun diyarında ses var mı?

Bu zamanı anlamak güç
Bu zaman zeval zamanı
Yüz boyalı, kafa hörgüç
Fikirde aval zamanı

Vezir, kizir, paşa, ağa

Başımı yere eğdirdin
Başın kopsun, başın senin
Derdimi göğe değdirdin
Dinmesin gözyaşın senin

Dünya yalan, sen yalansın

El uzattım elsize elinde elim gitti
Kandığım, güvendiğim, tuttuğum dalım gitti.

Sabır, şükür ederken gidenlere düşüncem
Mazlum kaldı bedenim ve küfre dilim gitti