Derdimi avuç avuç serpsem şu yeryüzüne
Her biri tohum olur yeniden filizlenir
Ah'ımla yarış eden kırık telli kemane
Sen mi daha dertlisin acep ben mi kimbilir
(Kadıköy / İstanbul - 1975)
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
bir dertleşme...her bir tel binlerce nağmeye yayılan hüzün, sevinç...hayat gibi...dörtlüğe sığan anlamlar çokz zengin...
tebrikler Zekâi bey...selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta