Kemal Yazan Şiirleri - Şair Kemal Yazan

İç güzelliğinin dışa vurduğu gibi
Sevginin yüreğinde durduğu gibi
Hep böyle kal,hiç bozulma
Tanrının seni ilk yoğurduğu gibi.

Sevgiye sarılıp,eğildiğin gibi

Neler çekti biliyormusun bu yürek
Bazen ağlayarak,bazen gülerek
Bazen de ceylan gibiydi
Sevmeye çalıştı ürkerek.

İste...ne varsa senden geriye kalan

Seneler geçecek vuracaksınız o boş kafaya
Ezilecek,hasret kalacaksınız =UEFA='ya
Avrupaya gidip sıfır çektikçe
İmrenip uzayacak boynunuz
Benzeyeceksiniz zürafa ya.

İnledi yüreğim,dalıp giderken gözlerine
Dudaklarım bile isyan etti sözlerime
Silmeye çalışma gözyaşlarımı
Terk et hayalimi,girme artık gecelerime.

Çile gibi sarıyorum seni sineme

Düşerken solgun bir yaprak
Biliyormusun neler söylüyor insana
Güneş kamaştırsada gözlerimi
Karanlıklar göstermiyor seni bana.

Felek çalışıyor durmamacasına

Gün devirmiş karanlıklar basarken
Gece sıkıyor mengenesini kudura kudura
Hasret yakıyorken ciğerlerimi kor gibi
Hayalin bile sıkıldı gözlerimde dura dura.
Yüreğim yılgın,dertlerim içime akıyor
Sanki bütün şimşekler beynime çakıyor

Çakıl dolu hayat yollarında
Sana yetmiyor benim uğraşım
Ağlamayacaktım,yeminliydim
Saldı...kendini döktü gözyaşım
Canıma bedel kader savaşım
Sevenim,hayat arkadaşım

Karanlığa dalmış gitmiş,umutsuz
Gözlerin yıllarını suçlamış gibiydi
Acısını yüreğinde hissetmiş
Gülü dikeniyle avuçlamış gibiydi.

Geceler vurdu ışığım kayboldu

Rakı bardağı önümde duruyor
Kaldırıpta içesim gelmiyor
Ipıslak Gözlerimin önüne
Sana ait bir resim gelmiyor
Öyle yer etmişsin ki içimde
Bir hayalini bırakıpta

Bir karşı duruş,bir haykırış
Milyonların içinde atıyor
Bir sabit vucut,bir sıcak bakış
Albayrağa sarılmış yatıyor.

Kimler sıktı sana bu hain kurşunu?