Kemal Yazan Şiirleri - Şair Kemal Yazan

Bir güle bir bahar yetmezken
Ben hep seninle gülmek isterdim
Başka durak,başka mezar yok
Giripte yüreğinde ölmek isterdim.

Dağlar yıkılsa üstüme üstüme

Ya ağlat,ya güldür beni ne olur
Ya yaşat,ya öldür beni ne olur
O kadar zor ki böyle yaşamak
Ya eşele,ya söndür beni ne olur.
Esas zulüm geriden geliyor
Yorulmuş bedenler sendeliyor

Hiç gerçek gibi bir rüya gördünmü
Hayallere tırnaklarınla köprü ördünmü
Ellerini bağrına basıp
Acıyı yüreğinde söndürdünmü.

Bekleyip gözlerimi uyutmayacağım

Yüreğin ortada yapayalnız dururken
İçinde acı fırtınalar kudururken
Acıyla kardeş gibiydin
Yıllar seni arkandan vururken.

Sen kapıları açık kafes gibiydin

Vedalaşmamak için habersizce gidiyordun
Acılara sarınmış,uzaklardan el ediyordun
Ne olur beni hayalinden silme
Ben seni hiç unutmayacağım diyordun.

Yanaklarından inen yaşları izliyorum

Son nefeste
Zulum çeşmesinin acı suyundan içerken
Saçlarını yolup,kaderini suçladınmı hiç
Güneş ışıklarıyla gözyaşlarını kurularken
Gülü dikenleriyle avuçladınmı hiç.

Göğsündeki ihanet yaftası ile
Boynundaki ipe,soruldumu denizler
Ardınızdaki güçler katlederken onu
Rahatladınızmı...? duruldumu denizler

Dudaklar alkollü,kafalar buğulu

Koca bir gemi,buzların ortasında
Yanıbaşında demir kancalı adamlar
Yaklaşıyorlar sinsice,usul usul
O elikolu bağlı bedenlere
Kalkıp inen sopalardan kan damlar
Sadece bağırıp,inliyorlar çaresiz

Ruhun beyninde birikenleri silmek ister
Sevgi ilmek üstüne ilmek ister
Bir yandan pır pır ederken yüreğin
Sevilip sevilmediğini bilmek ister.

Gevşemişse duygular,biraz gerilmek ister

Önce suya,sonra toprağa
Sonrada kil tabletlere düştü yüzün
Hayalimde.
Sonra yüreğimdeki depoya aldım
Kurutmak için,sertleşsin diye
Bir daha hiç silinmesin diye.