Kemal Yazan Şiirleri - Şair Kemal Yazan

Al senin olsun istemiyorum yüreğini
Kaz mezarımı,içine fırlat küreğini
Artık koşarak giderim inan...
Eğer...ölüm arıyorsa beni.

Bir boğça yap,içine koy biten sevgini

Bütün soylu duyguları çağırdım
Yüreğimdeki yoksul düğüne
Karanlıktaki gibi acıdı gözlerim
İnanamadı bir an seni gördüğüne

Yıllar bile ikimizden yüzünü sakladı

Neler çekti biliyormusun bu yürek
Bazen ağlayarak,bazende gülerek
Bazen de ceylan gibiydi
Sevmeye çalıştı ürkerek.

Doğru olan ne...?
Yapayalnız kadersiz yürümekmi
Duyarsız ellerle hayatı ıskalarken
Bitik,sersefil yerlerde sürünmek mi?

Işıltısınımı yitirdi gözlerin

Yaktın canımı,ölümdün,eceldin
Canım değil sanki de eldin
Hiç acele etmedin...
Yıkıldım,sen sonra geldin.

Acımadan yüreğimi deldin

Aranızda terkedilip,ekilen varmı?
İçinden bir çırpıda silen varmı?
Aramak bulmanın yarısı biliyorum
İkinci el sevgili pazarını bilen varmı?

Arıyorsan bulursun...Unutma!

Çerçeve aynı,fotoğraflar değişiyor
Sevgi zamanla serpilip,gelişiyor
Biraz elini çabuk tut bi tanem!
Bak yağmur ile toprak bile sevişiyor.

Güneş ışıklarıyla sevgi dokuyordu

Yürekler kabaracak,dudaklar zehir içecek
Kin...rüzgar ekip fırtına biçecek
Merak etme sen bekle...
Elbet o çuval seninde başına geçecek.

Ben bu işi nasıl yaptım diyeceksin

Bu açlık varken sende
Yine kendinden olacak ölüşün
Eğer bir lokma fazla yiyorsan
Atıyorken ağzına biraz düşün.

Pişmiş kelle gibi sırıtırken

Gözlerin bakıyor tutsak ve derin
Benden uzak olmakmıydı kaderin
Titriyorum,donuyorum
Yüreğime sıcacık bir umut gönderin

Bırak yüreğini sevgiden soğutma