Özlediğim bu yerler
Şimdi yabancı gibi
Sevgi dolu şarkılar
Artık çok uzaklarda.
Bu gökyüzü bu deniz
İstanbul uzaklarda
Buruk acı gibidir
Burnumun direğini
Sızım sızım sızlatan.
İstanbul gözlerimde
Hüzünle seyrettim bu akşam vakti.
Gelip geçen insanları karşı sokaktan.
Bir çoğu Çeşit çeşit arabalar içinde,
Oturuyor, yürüyor bazıları.
Kimbilir kaçı varacak akşam evine? .
Bilinmez hangisi daha yakın ölüme? .
Ölüp gitmeden
Son bir defa
"çok özledim" diyerek
Gelip dayanacağım kapına.
Yalnızca özlediğim için.
Ne beni beklediğini,
Dondurucu bir İstanbul
Sararken benliğimi
Hüzünlendim ben yine
İhtiraslı sokakların
Kömür kokulu soğuğunda,
Kahkahaların hıçkırıkları
Güneş artık aydınlatmıyor bizi
Yağmurlar ıslatmıyor bedenimizi.
Sen yoksun sesin duyulmuyor artık
Bulamıyoruz zifiri karanlıkta birbirimizi.
İçimi acıtan en son hatıra,
Gizlice seyrettiğimiz Urla denizi,
Bir sevgilim var tanımadığım.
Gündüzler hayalimi,
Gece düşlerimi süsleyen.
Zihnimden atmak isteyip
Atamadığım.
Mazinin bağrından koparak gelen.
Mutlaka acıtır tüm ayrılıklar
Yaşanan anılar kimsesiz kalır.
Bir fotoğraf, mektup ya da hediye
Yarım kalan aşkı kalbine alır.
Mutlaka acıtır görüşememek.
Benden sonra seveceğin adam
Beni mumla aratacaksa eğer
Bu zamansız ayrılığı
Beni hak etmediğine yoracağım.
Eğer beni unutturacak
Biri girerse hayatına,
Azgın derelerin kıyısında büyüdüm
Dev dalgalarla boğuştum amansızca.
Bazen çok sessiz, çok cömert o denizin
Herşeyi, sevgilileri bile
Alıp gittiğini bilirim.
Ne acıdır ah
Sayın Kemal Bey, Ne mutlu bu şiiri yazdığınız kişiye.Ne mutlu böyle sevebilene.Yüreğine sağlık.Kutlarım.