Kehribara yapışmış ruhlar dolduruyorum her gece koynuma kül kokusu henüz taze yanarken cehennemde bedenime yerleşiyorlar, tiz yakarışlar yükseliyor gôk yüzüne yedi kat gôk parçalanıyor, şafak atana kadar doğum sancıları gôğsümün sol tarafında, arada sôküp ruhumu firar ediyorlar güneşi balçığından çıkarıp asıyorlar gôkteki yerine, yıldızlara buz saçakları kondurup ruhum esir ellerinde gidiyorlar mechule.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta