Kefenin Cebi Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Neden böyle selamın, sabahın bile para?
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?
Gerçekten neden böyle düşmüşsün uzaklara?
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?

Bir deste yırtık para değerli mi hatırdan?
Altın dolu olsa da kasa demir, bakırdan,
Gerçeklere göz atma kartal gibi yukardan,
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?

Gözlerin aç, gönlün aç, ellerin aç, yüzün aç,
Çalımın neye yarar, komşun ekmeğe muhtaç,
İnsafın parmak kadar, tamahın kulaç kulaç,
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?

Serveti fazla olan zor ayrılır dünyadan
Çünkü gemi demirli okyanusa ortadan,
Tabutla mı gelecek servetlerin arkandan?
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?

Bir tane yetmiyor mu? Aynı maldan on tane,
Zevkin doğuştan olmuş tamahına bahane,
Mezara sığacak mı bu saray, o kaşane?
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?

Kısacık ömür için bu ne tükenmez gayret?
Bu nasıl akıl, mantık, bu nasıl mide, hayret,
Olur a, bu kadar mı cesur olur cehalet?
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?

Kaç Karun göstereyim, ki; olsun örnek sana?
Yüzbinlerce kıraldan kalanlara baksana,
İnekler zarar eder, kar eden safi dana,
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?

Kime hazırlıyorsun? Kimlere topluyorsun?
El için bu hevesi nasıl da buluyorsun?
Biraz acı kendine; fazla yoruluyorsun,
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?

Kefenin cebi varsa söyle biz de bilelim,
Bu dünyayı ahrete ceplerde götürelim,
Buradaki hayatı orda da sürdürelim,
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?

Barlıoğlu diyor ki; kefende cep arama,
Nasibine razı ol, onu fazla zorlama,
Ecel geldiği zaman mertçe can ver, hırlama.
Hele söyle evladım, kefenin cebi mi var?

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış şiirlerden > 126-128/412)