Kimi ak kimi kara boynuzları kıvrımlı alnı ala
Kimi tiftik kimi kıl al tarağa eline özenle tara
Merttir yürüyüşü korkusuz tırmanır kayalara
Kuyruğu dimdik duruyor sallanmaz sağa sola
Sütü temiz yediği ot içtiği su aldığı hava gibi
Kılından kilim dokunur ışıl ışıl parlak ipek gibi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Özümüz gibi
Tertemiz.......
Sütü, peyniri
Yaşadığı evreni
Hatta inadı bile, aranan, sevilen....
"Keçi...."
Biliyor musun Necati Bey... Yörük Obalarına bile rahat vermediler!
Onları "düze indirmek" için her yolu denediler!
Dertleri, işte "o bayrak" gibi
Dünü, geleneği, Türklüğü ve inancı tertemiz geçmişimizdi!
Ama bizim inadımız var..:)
Yeneriz...
Tebrikler şiire...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta