Kazim Öztürk 2 Şiirleri - Şair Kazim Özt ...

seviyorum ne yapayım, seni,
sevmeden yapamam ki.
sensiz hayat, sensiz dünya yere batsın!
nefes almak seninle, yaşamak seninle güzel,
çiçekler senin için açar, arılar senin için konar.
güneşin varlığı senin için!

Ömür bitiyor, yaş gidiyor,
Her gün yapraktan biri düşüyor,
Ha bugün, ha yarın,
Her gün ecel koşuyor...

Ne Zaman Uyanacaksın?

Noellerle, içkilerle, kadınlarla kandırdılar!
Kardeşlik bağımızı zehire bandırdılar,
Cennet, cennet dedikçe ateşe kandırdılar!
Ne zaman uyanacaksın ey milleti merhume?

Güzel ve hikmetle çağır,
Kötüyle iyi mücadele et,
Kederlenme,
Kurulan tuzaklar geri döner.
Varsın seni yalanlasınlar,
Sana vursunlar, seni dövsünler,

İnsanları koklayarak,
Kalite kontrolü yaparak,
Tespit etmeye yeltenmek,
“Bu iyi insan” demek,
Bütün övgüleri ona vermek,
Aptallık değilse,

Hayatın görüntüsü resimler,
Geçmişi bugüne taşır,
Yaşlandığımızın ispatıdır.
Bir çeşit aynadır,
Yansıtır masumane,
Çizgileri, ak saçları,

Ekmeğimizi suya banarak yeriz,
Yokuşlarda susarız isyan etmeyiz,
Kahırları hayata katık eyleriz,
Yoklukları aşarız isyan etmeyiz!

Uykuları böleriz ezanlar için,

Âciz insan şikayet eder,
Küçük insan iftira eder,
Asil insan idare eder.
Danışmak, insana anlayış verir,
Akıl, akıla kılavuzluk eder.
Tatlı sözler, ömrümüzün kumudur.

Hep bu soruyu sormalı,
Kafamızı bunlara yormalı;
Biz kimiz, nereden geldik?
Görevimiz ne, neden geldik? ...
Varlığımızın nirengi noktası bu,
Cevap bulmalı her soru.

Sen Olmayınca

Sevgileri yitirdik,
İnsanlığı bitirdik,
Ne gelirse götürdük,
Beynimizi yatırdık..