En Büyük Mucize!
Tabiat bir kitap, insan onun hecesi,
Allahın ilginç varlığı, yaratıkların bilmecesi!
Oku, incele, değerlendir, ezberle...
insanı anla; o kutsal haberle!
İçinde bir acı duyuyor musun?
Sol tarafındaki ağrıyı biliyor musun?
İçine üzüntü yağıyor mu?
Kendine suçlar ağıyor mu?
İşte o ses pişmanlık...
Biraz önce karanlıktı,
Bak şimdi güneş doğuyor.
Güneş doğmadan önce,
Tamamen karanlık çöker.
Bu, aydınlığın müjdesi.
Güneş; buzları eriten,
Adamlık sevgide saklı,
Barış; sevgiyle mümkün,
Güneş, sevgiyle doğar,
Mevsimler sevgiyle düzgün.
Zikzaklar sevgiyle yok olur,
Çamurlar sevgiyle pak olur.
Bu vatan kimin?
Bu vatan;
Tarihini bilen,
Vergisini veren,
Askerliğini yapan,
İnsanları seven,
Kendini bilmez bir kaç alık,
Taşlar bağlı,
Köpekler salık.
Dört cihetten saldırıyorlar,
Paçayı kurtarırken,
Belden aşağı daldırıyorlar.
Yakışır
Ağlamak değil gülmek yakışır insana,
Yol uzun, ömür kısa, bilmek yakışır insana.
Saatler, zamanı dokur, durmadan,
Gözyaşını silmek yakışır insana.
Yalnızlık!
Yalnızlık, büyük cefa sevenler için!
Ne uykusu bellidir, ne uyanıklığı,
Gözlerde nem, gönülde hüsran!
Beyinde deprem, yürekte kan!
Bir cahil, bir yobaz, bir salak;
“Yaratan insandır” diyor, lafa bak.
Tek yaratıcı var o da Allah.
İnsanda yaratıcılık yok,
İcat, buluş, geliştirme çok..
Beyni küçük, aklı kıt olanlar,
Peygamberin ordusu, yurdun bekçisi,
Gece gündüz nöbette, yiğit askerim,
Düşmanların korkusu, barış elçisi,
Vatanını savunur yiğit askerim!
Dağda taşta ovada, her yerde o var,
ne güzel anlatmışsınız.....tebrikler.....teşekkürler......
Yürekli bir şair.
başarılar