Herkes beni alkışlıyor. Başardın diyorlar, hayalini gerçekleştirdin. Ama kimse gözlerimin arkasındaki yorgunluğu görmüyor. Kazandım, evet… ama neyi kaybettiğimi kimse sormuyor. Her şeyin en iyisine sahip oldum, ama hiçbir şeyin içinde ben kalmadım. Geceleri yalnız uyuyorum, sabahları yalnız uyanıyorum. Etrafımda onlarca insan var ama bir kişi bile “Gerçekten iyi misin?” demiyor. Çünkü herkes sadece sonuçla ilgileniyor, yolun nasıl kanattığını kimse merak etmiyor. Oysa ben bu noktaya gelene kadar kaç parçaya bölündüm, kaç kez vazgeçtim, kaç gece ağladım bilmiyorlar. Başarının bir bedeli varmış, ben o bedeli sessizce ödedim. Kendimi yavaş yavaş yok ederek… Sevdiklerimden uzaklaştım, hayallerim bile yabancılaştı bana. Şimdi kazandım, evet. Ama aynaya her baktığımda bir yabancıyla göz göze geliyorum. Kazanmanın bu kadar yalnız hissettireceğini bilseydim… belki hiç başlamazdım bu yola.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta